herfstpatroon
Zorgvuldig
Ongestuurd vallen
Dode bladeren neer
Hun aanraking
Doet de aarde
Tintelen en vraagt
Om meer
Spinsels van dauwgrijs
Breien een deken
In herfstpatroon
Beschermend tegen
spetterende druppels
Glanzend maar
hard als zirkoon
terwijl een zeem
van helder licht
een kale boom doordringt
zit op haar tak
een vogel die euforisch
het begin van
een nieuw seizoen bezingt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *zwarte schaduw* | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||