Levenloos
Een traan rolt,
een lach ontstaat,
zonder dat een gevoel
groeit, bloeit,ontwaakt.
Deze levenloze ogen
vullen mijn ziel aan,
gestorven in eeuwigheid,
voor altijd vergaan.
De leugens aangehoord,
de waarheid aanvaardt.
Mijn geloof doorboord,
Mijn levenslust bedaart.
Reacties op dit gedicht
| melissa franken: | Donderdag, november 03, 2005 13:01 |
| boe ik ben er maar waar ben jij mooi gedicht meis xx melissa |
|
| cReAsi: | Zaterdag, oktober 22, 2005 23:52 |
| klinkt zo droevig als je het leest , ...herken het zeker ... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Trilala | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||