Ooit... zonder haar.
Je weet niet meer wat je voelt, sinds haar
Dat ene meisje, dat je leven heeft veranderd
Je was zo gelukkig, alles ging goed
Toch leef je nog steeds niet hier, maar dáár
Daar, waar je nog zeker was van je gevoel
Voor haar
Het was maar voor één keer
Een verkeerde indruk; je bleek verliefd
Verliefd op mij. Niet op haar.
Toch speelde je - onbewust - met me, keer op keer
Het was niet 'meant-to-be', niet zoals toen
Met haar
Elke keer weer die verkeerde indruk
Het valt wel mee' - 'Nu gaat het echt fout'
Elke keer weer denken dat het deze keer anders gaat
En toch liep altijd alles weer stuk
Steeds weer die pijn, vanwege mijn gevoelens
Voor jou
4 maanden is lang
Lang, voor iets wat nooit echt heeft bestaan
Na een week had je weer iemand anders, en
Zo plotseling, zat ik weer derde rang
Je nieuwe vriendin slechts tweede, je dacht immers nog steeds
Aan haar
Je snapt het gewoon nog steeds niet
Laat haar toch lós, het is de enige oplossing
Je vergiftigt jezelf met je eigen gedachten en twijfels,
Allemaal resulterend in enkel en alleen verdriet
Verdriet, omdat je niet verder kan met je leven, omdat je te vaak aan die tijd terugdenkt
Samen met haar
Ik, ik kom wel weer over je heen
Je humor, gedichten en mysterieuze ogen zullen langzaam vervagen.
Zorgen maak ik me eerder om jóu, immers...
Je bent bang, dat je nooit meer zal worden als voorheen
Geloof me, ik weet zeker dat je ooit weer zal voelen voor iemand anders, als wat je toen deed
Voor haar