Naast jou.
Het bleef stil
waar ik zou praten.
en donker
waar jij zou staan.
Lied’ren klinken verder
terwijl tranen
je letters
schrijven gaan.
Ik kijk
de hemel dichter.
Het blauw
omvat
je lach.
Stervend
leef ik verder
Tot ik
naast jou
slapen mag.
Reacties op dit gedicht
| vivika: | Zondag, oktober 23, 2005 13:27 |
| Héééél mooi fragiel gedichtje.mijn bewondering liefs | |
| switi lobi: | Zondag, oktober 23, 2005 12:00 |
| Hunkerende schoonheid....liefsliefs....switi lobi | |
| sunset: | Zondag, oktober 23, 2005 11:38 |
| Wat een liefdeshunkering. Tot over de grenzen van een dood. Liefdevol integer mooi. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||