soms vraag ik mezelf wel eens af
wat er in gedachten van een Amelandse man leeft
die vol argwaan kijkt naar een Amsterdams wezen
of hij nooit een persoon met een fles bier heeft gezien
zijn het de meeuwen die boven zee schreeuwen
waardoor ze de taal van het vaste land niet horen
de zee die geruisloos door de wind wordt veroverd
krijgt op zo’n moment geen vat op hen
en wat te zeggen over de schatten van rust
die vredig over het eiland ligt te bloeien
de kleuren van het eiland die verloren dreigen te gaan
onder de geuren van zwarte wolken van een landrot
maar toch zit diezelfde Amelander stiekem te dromen
en denkt jaloers hoe het op de wallen zal zijn
met al die vrouwen die zijn hoofd op hol doen slaan
laten hem voelen wat ook het leven is
dus besloot de man zijn stoute schoenen te pakken
en arriveerde hij al snel in het Amsterdamse leven
maar helaas viel de man voor het rode raam dood neer
waardoor zijn eeuwige rust vervroegt in drukte kwam
Riann: | Maandag, oktober 24, 2005 19:08 |
grijns | |
Laura Luijkx: | Maandag, oktober 24, 2005 13:39 |
;) leuk geschreven :) Liefs, |
|
hiljaa: | Maandag, oktober 24, 2005 10:08 |
graag gelezen! knufliefs--hiljaa-- |
|
chocaatje: | Maandag, oktober 24, 2005 08:53 |
Balen zeg ik was toch liever achter het raam heengegaan. Net voor t betalen of zo?? hihi Liefs mieke |
|
Lia : | Maandag, oktober 24, 2005 07:55 |
ah kei zielug..knuf.. | |
moonwoman: | Maandag, oktober 24, 2005 00:48 |
oei,teveel gegeven? |
|
Sheena: | Maandag, oktober 24, 2005 00:26 |
agossie :P | |
Auteur: Bert Vos | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 24 oktober 2005 | ||
Thema's: |