Elke dag mijn hartje gebroken
Met vuur en passie toch alom
Ik raak maar niet uit dat verleden
Ik krijg genoeg van het zwijgen zo stil
Echte haat heb ik geroken
Gooi al mijn verdriet nu in een kom
Zal alles eens opnieuw gaan kneden
En het werd kil…
Duistere momenten van angst
Schemerige tijden van verdriet
Niemand kan ze echt begrijpen
Zelfs ik niet, die ze ziet
Mijn wens, mijn droom, mijn alles
Mijn leven helemaal
Een verleden onuitwisbaar
Een enorm lang verhaal
Ik ging de vrijheid zoeken
Een ander nam dit af
Een wereld stond nu voor me open
Maar voor de keuze was ik te laf
Ik zit nu in een wereld,
Een wereld van verdriet
En ik kan het niet aanvaarden
Als jij het nog niet ziet.
fredie: | Maandag, oktober 24, 2005 18:10 |
Probeer het te aanvaarden want in dit leven moet je alles zelf doen, maar ik kan gemakkelijk praten misschien maar mijn leven is ook vol geheimen en verdriet, schrijf ik ook in mijn gedichten.. Love Fredie |
|
Auteur: Yoke Penninckx | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 24 oktober 2005 | ||
Thema's: |