de snaar van mijn lach gebroken
valse klanken die mijn ritme bespelen
waarom geen mooie melodieën
zoals een berg, massief en sterk
wanneer is het einde aldaar
dat mijn hart onbreekbaar is
gevoelens die bevroren zijn
alleen warmte dat het hart ontwaakt
maar gelukkig is er altijd hoop
dat mij weer terugbrengt tot de lach
wat in mijn leven zoveel bescherming gaf
maar nu geen plaats heeft op bestaan
H.J.: | Woensdag, oktober 26, 2005 00:43 |
probeer de lach weer een plek te geven in je bestaan Bert. sterkte er mee groet H.J. |
|
Laura Luijkx: | Dinsdag, oktober 25, 2005 15:55 |
Knuffel lieverd! Liefs, |
|
Riann: | Dinsdag, oktober 25, 2005 15:09 |
Wat moet ik zeggen..misschien is niks zeggen op dit moment genoeg..you know..knuff | |
Marina van Vledder: | Dinsdag, oktober 25, 2005 14:47 |
heel veel sterke kerel knuff! |
|
Benjamin de Rooy: | Dinsdag, oktober 25, 2005 13:43 |
sterkte man.... you know where to find me. | |
Klaes: | Dinsdag, oktober 25, 2005 12:50 |
als je polsstok maar lang genoeg isspring je over alle bergen groet/klaes |
|
chocaatje: | Dinsdag, oktober 25, 2005 12:49 |
Heel mooi en zolang de zon nog op komt is er nog hoop.liefs mieke | |
hiljaa: | Dinsdag, oktober 25, 2005 12:37 |
één snaar gebroken gauw vervangen zou ik zeggen, knufliefs--hiljaa-- |
|
Raira (Ria): | Dinsdag, oktober 25, 2005 12:31 |
een herkennend rakend gedicht en natuurlijk is er altijd hoop en dat lees ik hier toch ook wel in liefs Ria |
|
switi lobi: | Dinsdag, oktober 25, 2005 12:28 |
Toch lees ik hoop hierin....houdt het vast! Kus....liefsliefs, switi lobi | |
_Zonneschijn_: | Dinsdag, oktober 25, 2005 12:26 |
Hoop doet leven hou dat in gedachte en je lach komt weer! Liefs |
|
Auteur: Bert Vos | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 25 oktober 2005 | ||
Thema's: |