(LR) Verlaten
Verlaten
ik zie mezelf nog zitten
in de kilte van de kamer
zo wit, zo stil
alleen en verlaten
vergeten tranen drongen zich op
zoals ik daar zat
ik en mijn gevoel
wiegend in mijn armen
niemand om te delen
dan enkel maar mezelf
de wens om dood te gaan
en het gevoel met mij
want hij ging en ik miste
hij die ik slechts even had gekend
hoe graag had ik toen
mijn lichaam verlaten
zoals toen en eerder
en duizend keer meer
Koningin
Van
Onderland
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Dinsdag, oktober 25, 2005 15:57 |
| zeer prachtigdroef neergezet! knufliefs--hiljaa-- |
|
| _Zonneschijn_: | Dinsdag, oktober 25, 2005 15:52 |
| Super neergezet! Liefs |
|
| kimW: | Dinsdag, oktober 25, 2005 15:47 |
| wow... je tegenstander gaat het moeilijk krijgen... x |
|
| aisorha: | Dinsdag, oktober 25, 2005 15:02 |
| Heel mooi... | |
| flavour: | Dinsdag, oktober 25, 2005 15:00 |
| Sterkte is het enigste wat ik kan zeggen ik weet niet wat jou situatie is, maar weet h0e m0eilijk het is als je je verlaten v0elt do0r de mensen waarvan je houd.... sterkte x flav0ur |
|
Over dit gedicht
| Auteur: K.Van Onderland | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||