Ijzer woordgordijn
nietszeggend doorboor ik
je geschreven tranen met mijn schijnlach
in het wilde weg
en door merg en been
breek ik gedachten
over iets dat ik toch bij zonlicht
zag maar niet het hart had
of de ziel die
zo diep ontbrekende aan
bodemloze ondertonen
hartverscheurend schel klonk
en
een brandend idioom
omklemt elke koperen klemtoon
die mijn woorden blijkt te doen rinkelen
als hol lood om steenoud ijzer
te zwaar voor jouw oren
en te roestig voor mijn hart
Reacties op dit gedicht
| Het Gejefte: | Zaterdag, oktober 29, 2005 16:56 |
| en, dames en heren: dit is één zin! Wacht tot je zijn boeken leest! Heil aan Alter_Ego! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alter_Ego | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||