Lang geleden
heb ik je ogen gezien
en wat ik zag
ben ik nooit meer vergeten;
ik zag alle smart
en alle blijdschap
van de wereld;
ik zag de hel
en ik zag de hemel,
ik raakte in de ban
van jouw mooie ogen
en verloor mijzelf in jou;
ik werd jouw gevangene
en je dompelde me dagelijks
in duister en in licht;
alle menselijke emoties
gingen door me heen;
ik voelde de diepste ellende
maar ook de
hoogste gelukzaligheid;
toen, toen liet je me gaan
een ander werd jouw gevangene;
ik mis nog altijd
de wereld in je ogen;
nu ben ik nog steeds
een gevangene
maar dan van mezelf;
jij zit in mijn hoofd
en kleurt mijn denken'
wanneer laat je me
werkelijk vrij?