Gevoelsjustitie
Vol gelopen straten, hoofd leeg.
Weemoed steigt de troon.
Weggeëbt lef verscholen.
Donkere holen, een nieuw thuis.
In haast verloren,
in rust niet terug gekeert.
Oude wonden slechts kwijt gescholden.
Berecht jegens onervarenheid.
Gevoelsjustitie, een sterke arm.
Ongebroken wetten, voor zovelen.
Zijn zij die de wet overtreden,
net zo onerervaren als ik.
Weemoed steigt de troon.
Weggeëbt lef verscholen.
Donkere holen, een nieuw thuis.
In haast verloren,
in rust niet terug gekeert.
Oude wonden slechts kwijt gescholden.
Berecht jegens onervarenheid.
Gevoelsjustitie, een sterke arm.
Ongebroken wetten, voor zovelen.
Zijn zij die de wet overtreden,
net zo onerervaren als ik.
Reacties op dit gedicht
| nienk: | Zaterdag, oktober 29, 2005 11:57 |
| mooi gedicht dank voor je reactie liefs, |
|
| Marianne T: | Vrijdag, oktober 28, 2005 20:08 |
| knap! | |
| Chispa: | Donderdag, oktober 27, 2005 18:35 |
| uuuuh ik snap er geen zak van maar toch leuk geschreven :) heel mooi liefs Chisp@ he he |
|
| djarre: | Woensdag, oktober 26, 2005 18:36 |
| leuke schrijfstijl heel vaag, maar wel mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Don Gallo | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||