Eeuwige rust...
De diepte komt op me af
de kille wind waait door me heen
neemt het laatste stukje menselijkheid mee
gelukkig maar
Pas nu zie ik helder het einde
dromen worden werkelijkheid
verwarring wordt duidelijkheid
duidelijkheid wordt rust
Een piano verwelkomt me
iedereen vrolijk, niemand een masker
een sereen gevoel van veiligheid
Eindelijk thuis…
Reacties op dit gedicht
| *...han...*: | Zaterdag, oktober 29, 2005 17:57 |
| mooi geschreven. ben er voor je. liefs han | |
| nienk: | Zaterdag, oktober 29, 2005 11:46 |
| indrukwekkend. liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Peejtur | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||