jij was hier,
niet lang.
geboren in mn handen,
gesortven in mn armen...
2 dagen heb jij geleeft,
ik zag je de eerste keer,
en was verkocht.
toen bleek dat je zwak was,
ik gaf de hoop nooit op.
ik gaf je melk met de fles,
elk uur.
ik sliep niet , 2 dagen lang.
toen nam ik je vast,
zo mager als je was.
en plots werd je koud,
ik voelde je weggaan,
je verliet mij.
maar je hebt gevochten,
voor mij, dat weet ik.
ik vergeet je niet,
nooit.
niemand neemt ooit jou plaats in,
dat beloof ik.
bedankt voor iedereen die toch hielp Ella overleven... maar het mocht niet zijn.