Waar is de tijd toch gebleven ?
Vroeger hadden we toch zo veel te beleven...
Wat liep er mis?
Waarom is er wat er is?
Eindeloos praten...
Verhaaltjes, geheimen, alles, we konden het niet laten...
Zo veel goede herrineringen
Denkend dat zulke dingen niet vergingen
Wie was het ook al weer
Ach ja, ik weet het niet meer
Die zei: over tachtig jaar zie ik jullie weer
Steeds tesamen, jullie scheiden niet meer
En toch veranderde er iets
Aan jou, aan mij
het is niet niets
is het misschien echt voorbij?
Een krop in de keel,
Een traantje in een verre ooghoek
Het scheelt niet meer veel
Of dit wordt een gesloten boek