Grijs varen
Grijs varen
Laat mij niet stranden
in zeeën van rulle parels
hef mij boven je hoofd, zodat
ik mijn vleugels kan spreiden
De uitgestrekte landschappen
die zich in jouw ogen schuilen
bergen mijn schip veilig aan wal
waar ik boven jouw hoofd zweef
Maar de zee roept mij terug
naar waar het tij zich keerde
doch, de lucht die nu grijs is
zal spoedig weer blauw worden
…
Rachel
Reacties op dit gedicht
| fox_bert: | Zondag, oktober 30, 2005 23:38 |
| weer met beide benen op de grond komen, jammer dat we niet kunnen blijven zweven in onze mooie gedachten die in de gedichten geschreven staan liefs Bert |
|
| chocaatje: | Zondag, oktober 30, 2005 14:05 |
| Zo is het.Liefs mieke | |
| m@rcel: | Zondag, oktober 30, 2005 13:31 |
| prachtig geschreven met een mooie prachtige slotzin Liefs m@rcel |
|
| Klaes: | Zondag, oktober 30, 2005 08:11 |
| intens mooi groet/klaes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||