Hoop in bange dagen

Zachtjes fluister ik je naam
je hoort me niet
Luid schreeuw ik uit het raam
je hoort me niet

Waarom luister je niet meer
waar zit je met je gedachten
Doet je verleden nog teveel zeer
en ben je zat van het wachten

Geef me toch een teken van leven
en laat me toe in je hart
Ik wil er alles voor geven
alles voor een nieuwe start

Als de pijn teveel wordt
alle hoop lijkt te zijn vervlogen
Je niet meer weet wat eraan schort
vertrouw dan op mijn hemelsblauwe ogen

Geschreven door

Brammie

Reacties op dit gedicht

Brammie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Brammie:	Dinsdag, oktober 09, 2001 22:15
Dank je voor lieve woorden.

Goverdina:	Dinsdag, oktober 09, 2001 22:05
lieve Brammie Als ik dit lees moet ze haast verdrinken in je hemelsblauwe ogen. Wat een mooi gedicht. liefs Goverdina

Over dit gedicht

Auteur: Brammie
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 09 oktober 2001
Thema's: [Vriendschap] [Genegenheid] [Verliefd]