een vrouw die altijd weet wat ze wil

een vrouw die haar leven lang al optimistische leeft

een vrouw die lacht met heel haar ogen en hart

dat is wat mijn lieve oude oma in zich heeft

ik lijk op mijn drie en negentig jarige oma

net als mijn oma een grappig persoon

altijd vertellen wij veel spontane verhaaltjes

wij gedragen ons nooit simpel of gewoon

om ons kan je lachen

om mijn lieve oude oma en om mij

wij hebben het zelfde karakter

altijd open en altijd blij!

maar mijn oma leeft niet lang meer

mijn oude oma is op en heeft grenzeloos veel pijn

het gaat niet meer met mijn lieve oma

ze kan niet meer praten en kan niet meer allert zijn

maar toen ik donderdag bij haar kwam

nadat ik kilometers gereden had

ik een krukje naast haar plaatste

ik daarop naast haar bij het bed zat

opende mijn oma haar ogen opeens

herkende ze mij en vertelde

dat ze te veel had meegemaakt

dat het leven met pijn haar kwelde

ze vertelde dat ze naar opa wou

het is goed zo  dat is wat ze letterlijk zei

haar oogjes leeg en hopeloos

ik voelde haar verdriet in mij

ze is gevallen en heeft haar nek gebroken

haar benen bewegen niet meer

pijn.. ieder moment.. iedere dag

ze wil dit niet iedere dag nog een keer

ze kan alleen nog maar liggen

ze kan niet eens meer zelf eten

zo hopeloos haar te zien

kon ze deze elende maar vergeten

oma weet dat ik om redenen niet vaak komen kan

oma weet zoveel van mij en ik van haar

ogen die kijken en handen die raken

oma en ik begrijpen elkaar

het is fijn om van mijn oma te houden

ik zal vaker schrijven over mijn oma

omdat mijn verdriet over haar erg groot is

het verlicht omdat ik van me af kan schrijven

het streelt ook nog een beetje het gemis!

30 oktober 2005