Getekend voor het leven
Met je grove handen
heb je mij bewerkt,
voor het leven getekend,
altijd ben ik gemerkt.
Gemerkt door jou,
die mijn lichaam betaste,
nooit was ik meer dezelfde,
als voor ik mij waste.
Nooit zal ik vergeten,
de pijn en het verdriet,
het zal wel slijten,
maar vergeten doe ik het niet.
Ik weet nu dat jij die het was,
die thuis geen vrede meer vond.
Maar waarom heb je dit gedaan,
was er niemand die voor jou bestond?
Er komt een tijd
dat ik zal praten,
en dat jij zal boeten,
voor al je daden.
Reacties op dit gedicht
| Lisette.O: | Maandag, oktober 31, 2005 23:16 |
| Meis, doe het zo snel mogelijk anders heb je er helemaal niets meer aan! Ik heb hetzelfde meegemaakt en ik ben veel later gaan praten. Die jongen heeft een waarschuwing gehad en verder konden ze niets meer doen. Zorg ervoor dat hij dit niemand anders meer aan kan doen. Dat is nu jouw plicht geworden. SUCCES | |
| GLMB: | Maandag, oktober 31, 2005 23:10 |
| Sterk geschreven. En ik hoop dat die tijd heel snel gaat komen. Sterkte!! Liefs van mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Loila*a | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 31 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||