Hoe kan het toch zijn dat men in een leven,
Zo verschrikkelijk veel om iemand kan geven
Mijn hart gebroken, mijn ziel verpand,
En nog ben jij degene naar wie ik verlang

Geen liefde kunnen geven door je eigen pijn,
Waarom wilde ik jou redder zijn?
Geen liefde voor mijzelf,
Maar wel voor jou,
Waarom blijf ik mezelf niet trouw?

Een dag vergaan, en jaren verloren,
Hoeveel meer tijd had ik in jou moeten stoppen?
Tot het eind der tijden, de dood ons scheid?
Nooit zou ik krijgen waardoor ik werd bevrijd

Een leven zonder jou is beter dan verlangen,
Naar iets waarnaar ik moet vragen,
Naar iets van mijn verlangen