Als een kerstochtend verscheen je in mijn leven.
Stilletjes vol verassingen breng je me geluk.
Van alle dagen, hou ik het meest van de door ons gedeelde.
Want die dagen brengen mij wat mij maakt tot wie ik ben.
Al valt blauwe regen uit zwarte, donkere wolken.
Ik vrees niet wat het mij kan doen brengen.
Want in onze kleine wereld zijn de wolken wit.
En regen is slechts wanneer wij slapen.
Ik omarm de zomer die jij mij zo graag geeft.
Want teveel winters heb ik al aanschouwd.
Verwarm mij dan ook, lieve en warme zon.
Jij bent het licht dat mijn schaduwen verdrijft.
Tussen de hartslagen liggen de geliefde momenten.
Want bij jou slaat mijn hart een slag over.
Dus vader tijd, hou stil voor mijn liefde.
In tussentijd, is waar ik haar kan vinden.