Ik herinner mij een leven
Kleine dingen die wij deden
Kleine gebaren die mijn dagen
Maakten tot een warm genot
Ik herinner mij jouw ogen
En de woorden van jouw lippen
Waar is genegenheid gebleven
Heeft het dan werk'lijk plaats gemaakt?
Ik herinner mij gedachten
En besef dat ik blijft wachten
Tot ik mij ook in jouw armen
Mooi zal kunnen voelen...
Nemesis: | Woensdag, november 02, 2005 16:52 |
De hunkering en het verlangen dwepen met de lezer het papier over, och, hoe schoon jij schrijven kunt, |
|
switi lobi: | Woensdag, november 02, 2005 16:22 |
Voelbare hunkering prachtig verwoordt....liefsliefs....switi lobi | |
Mathilde: | Woensdag, november 02, 2005 13:01 |
weemoedig verlangen treffend beschreven... liefs, mathilde |
|
sunset: | Woensdag, november 02, 2005 10:23 |
Zo hunkerend verlangend treffend verwoord. Ik hoop met je mee. Liefs en knuf, sunset |
|
Auteur: boemerangkind | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 02 november 2005 | ||
Thema's: |