Het word langzaam tijd....
Weet jij nog hoe het was
toen we elkaar net leerde kennen?
het was alsof jij er al jaren was,
ik hoefde niet eens aan jou te wennen.
We leefde in een roes
geen zorgen,geen verdriet
want dat het moeilijk zou worden
dat beseften we toen niet.
En nu het zoveel anders is,
we ons vastklampen aan mekaar,
het niet meer kunnen loslaten
nu pas word het zo zwaar.
Er zijn keuzes die we moeten maken
al lijkt het nog zo kort,
we weten beide al te goed
dat het langzaam tijd word...
toen we elkaar net leerde kennen?
het was alsof jij er al jaren was,
ik hoefde niet eens aan jou te wennen.
We leefde in een roes
geen zorgen,geen verdriet
want dat het moeilijk zou worden
dat beseften we toen niet.
En nu het zoveel anders is,
we ons vastklampen aan mekaar,
het niet meer kunnen loslaten
nu pas word het zo zwaar.
Er zijn keuzes die we moeten maken
al lijkt het nog zo kort,
we weten beide al te goed
dat het langzaam tijd word...
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Woensdag, november 02, 2005 22:06 |
| Mooi verwoord.. Liefs, Will |
|
| MayadeBij*: | Woensdag, november 02, 2005 21:23 |
| Hmm.. ik kan als een ware psychopaat ineens iets afkappen wat mij eigenlijk heel dierbaar is (daarentegen.. als het hèèl erg diep zit.. kom ik er nooit meer overheen) Sterkte, kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: soulsister | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2005 | ||
| Thema's: | ||