Hij Godin
- ode -
Hoe kleurloos lijkt de wereld
naast de bezieling welk verlegenheid
tot scherpe klanken kookt en in stilte
van ingehouden furie rookt
Raast hij als de zeven winden
voorbij het leven en stormt
zijn hart van lege dromen
tot liefde het oog vindt, waar rust
resoneert en de hand verwoestende pracht
tot in de hemel tilt, als de naaktheid van verlangens
eens verkild, nu brandend leken
en de beelden van eenzaamheid
tot samenzijn zouden breken
Vergeef me wanneer ik staar
uit respect voor de woordenaar
hij godin van het papieren geweten
vermoord gevoelloosheid met elke zin
milamber: | Woensdag, november 02, 2005 23:01 |
grapjas | |
Nemesis: | Woensdag, november 02, 2005 22:38 |
Ik wilde dat ik zo schrijven kon zou flauw staan, maar wat kan jij spelen met woorden zeg. Hij Godin, wat zul je daar toch mee bedoelen.. Je schrijft groots. Met mijn liefs, |
|
Fri..: | Woensdag, november 02, 2005 22:04 |
Een geweldig mooi ode.. spel met woorden, maar dat is niet zo vreemd bij jou( zeg wanneer krijg jij eens een ode?) Liefs |
|
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 02 november 2005 | ||
Thema's: |