Zie, de lucht kleurt avondrood
Het moment ontneemt mij mijn denken
En alles dat ik nog bezat
Laat ik uit mijn handen vallen
Het lijkt alsof ik ben waar ik wil zijn
Maar nimmer ben ik op de plek
Waar de hemel jouw voeten kuste
En waar jij mij de adem benam
Het gras is immers altijd groener
Daar waar ik niet kan gaan
En het prikkeldraad omheind mijn leven
De angst mijn hart wederom te verwonden
Bindt mij op de middenstip
I, Lucifer: | Donderdag, november 03, 2005 14:06 |
Doch de weg naar het Nieuw Jeruzalem ligt voor je, al is het slecht begaanbaar en niet geasfalteerd. Blijf dromen, blijf geloven, blijf hopen. Het zal allemaal vervagen in de tijd. Geloof me maar. liefs, Luc. |
|
Auteur: boemerangkind | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 03 november 2005 | ||
Thema's: |