Broze herinnering
Broze herinnering
Waren mijn tranen zo doorzichtig
dat zelfs jij ze niet kon onderscheiden
van de regendruppels die neerstortten
op kades van mijn hoop en liefde
Voel je die wind niet waaien
en hoe zij mij wil meevoeren
tot waar ik het einde niet meer zie
waar de horizon ongeboren is
Maar waarom breek ik
- keer op keer -
wanneer ik terugdenk
aan hoe jij me vastpakte
als ik bang was om te vliegen
…
Rachel
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2005 | ||
| Thema's: | ||