03-11-05
misschien ben ik wel blind
geweest en was ik al die
tijd alleen, maar de leegte
voelde opgevuld, of
was dat een illusie, die
ik niet kon onderscheiden
van wat er is gebeurd
misschien zag ik alleen
wat ik wilde zien, zonder
na te denken of één ieder
tijd had mijn dromen na
te leven en ik wilde dat
ik leerde mijn verdriet te
stillen en zelf door te gaan
| Marjolein.: | Donderdag, november 17, 2005 10:30 |
je schrijft heel indrukwekkend, Kim. Ik lees nog even door. ;) Liefs, |
|
| de nifter: | Vrijdag, november 04, 2005 07:41 |
| mooi stukje poëzie! | |
| Holy Merry Me: | Donderdag, november 03, 2005 23:06 |
| dit vind ik prachtig. Het maakt me stil en zet me aan het denken. Schitterend.. | |
| m@rcel: | Donderdag, november 03, 2005 23:05 |
| heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
| Mathilde: | Donderdag, november 03, 2005 22:23 |
| alles heeft een doel en het leven zelf zal je de antwoorden geven... al zul je ze nooit allemaal vinden. | |
| Auteur: Quando | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2005 | ||
| Thema's: | ||