hou op!!!
waarom maak je mij zo bang
dat doe je nu al veel te lang
ik moet gewoon vluchten voor het geen wat jij wil doen
ik wil niet meer hebben dat je ons iets aan wil doen
laat ons met rust
laat ons gaan
doe ons geen pijn
geef ons onze verdiende rust
ik wil niet meer bang zijn dat je ons wat aan doet
maar ik weet dat vluchten nu moet
het zijn nu alleen maar woorden die me pijn doen
maar als ik jou je gang laat gaan weet ik dat je ons heel wat meer aan gaat doen
hou op!!!!!!!!!!!!!!!
doe ons geen pijn
laat ons een leven leiden
zonder pijn
ga weg!!!!!!!!!!!!!
ik wil niet dat je ons bang ziet
je doet ons alleen maar verdriet
ik vlucht
dat doe je nu al veel te lang
ik moet gewoon vluchten voor het geen wat jij wil doen
ik wil niet meer hebben dat je ons iets aan wil doen
laat ons met rust
laat ons gaan
doe ons geen pijn
geef ons onze verdiende rust
ik wil niet meer bang zijn dat je ons wat aan doet
maar ik weet dat vluchten nu moet
het zijn nu alleen maar woorden die me pijn doen
maar als ik jou je gang laat gaan weet ik dat je ons heel wat meer aan gaat doen
hou op!!!!!!!!!!!!!!!
doe ons geen pijn
laat ons een leven leiden
zonder pijn
ga weg!!!!!!!!!!!!!
ik wil niet dat je ons bang ziet
je doet ons alleen maar verdriet
ik vlucht
Reacties op dit gedicht
| Cheeke: | Dinsdag, november 08, 2005 12:15 |
| Het moet pijn doen om constant zo in angst te zitten. En is vluchten wel een goede oplossing. Ik leef enorm met je mee lieve lisa! Sterkte en liefs, Cheeke | |
| moongirl1982: | Maandag, november 07, 2005 10:58 |
| voelbaar angst en verdriet.ik wil je veel sterkte en steun toewensen in deze moeilijke tijd en dat jullie rust mogen krijgen, groet moongirl1982 |
|
| Romi : | Zaterdag, november 05, 2005 15:52 |
| Heftig gedicht.. Ik denk aan jou meid, en wens je heel veel sterkte! Knuffel |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, november 04, 2005 22:27 |
| gevoelig neergezet liefs Dirk |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, november 04, 2005 21:38 |
| bang maken, op stang jagen is aandacht vragen met nadruk, inbreng af willen dwingen, echter op de wijze die hij gewend was, waarna je nog meer van hem wijkt en hij je weer opmerkzaam maakt op hem, zo houd je elkaar nogmaals als vanouds gevangen. hans |
|
| energygirl: | Vrijdag, november 04, 2005 17:02 |
| dit is zo'n herkenbaar pijnlijke situatie..ik heb 2.5 haar geleden ook in deze situatie gezeten met mijn dochtertjes...het is vreselijk oneerlijk..jouw kracht zal de overwinning zijn! hoop dat het voor jou heel gauw weer beter gaat! liefs energygirl |
|
| _-_joyce_-_: | Vrijdag, november 04, 2005 15:43 |
| k sanp hoe je je voelt. mooi neer gezet egt super mooi xxxjes joyce |
|
| caroline leeuwerck: | Vrijdag, november 04, 2005 15:43 |
| ik krijg hier kippevel van maar k vind het heel mooi gedaan sterkte liefs |
|
| m@rcel: | Vrijdag, november 04, 2005 14:39 |
| Rakend geschreven en vol verdriet, maar ik hoop dat hij wijs is en weg blijft en dat hij jou/jullie geen pijn en verdriet meer aan doet. Dikke troostknuff m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lisa21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2005 | ||
| Thema's: | ||