* Leven verdwijnt *
* Leven verdwijnt *
Zoveel onbegrip voor de pijn die ik blijf voelen
Duizenden tranen waarvan niemand ze ziet
Proberen telkens weer op te staan
Maar het lukt me gewoon niet
Op deze manier kan & wil ik niet leven
De pijn word erger en erger
Alsof er geen ontkomen meer aan is
Niets meer om voor te streven
Lach die absoluut niet bij mn gevoel pas
Ik moet hier weg, draai helemaal door
Word gek van alle pijn
Ik wil hier gewoon niet meer zijn
Niemand die me werkelijk kent
Niemand aan wie ik me durf te laten zien
Is dit nou het leven wat ik verdien?
Mijn wereld is zwart,
Lopend over een weg zonder eind
Terwijl het leven lanzaam in mij verdwijnt..
Reacties op dit gedicht
| opgever: | Vrijdag, mei 26, 2006 00:02 |
| Niet opgeven, ooit komt er wel een wegje. Eerst een kleine, maar die telkens groter word en dan de uiteindelijke bevrijding. Kop op, geef niet op. Maar vecht, vecht voor je leven. Groetjes Raissa |
|
| - Broken heart -: | Vrijdag, november 04, 2005 18:15 |
| Jewel er is wel een eind aan die weg.. neem gewoon de eerstvolgende afslag, dan misschien nog een stukje doorlopen.. en je bent er:)! ej, niet opgeven hoor meis! beavj! j kan altijd mailen he!! knufje* |
|
| *no one*: | Vrijdag, november 04, 2005 16:52 |
| Mooi gedicht.. net zoals je tegen mij zei, je gaat niet opgeven hor.. en als je het al op hebt gegeven ga er weer tegen aan.. wij freaks geven om je! en we willen je niet kwijt! neem een afslag op die weg waar geen eind en begin op een nieuwe weg.. praat met mensen.. je kan me altijd mailen of toevoegen op msn. sterkte *hug* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Smoothly | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2005 | ||
| Thema's: | ||