maandagavond
Het is maandagavond,
mama is niet thuis,
ik lig in bed,
ik weet wat er zal gebeuren,
hoop dat ik het mis heb.
Ik heb het dus niet mis,
ik hoor hem de trap opkomen,
hij komt “slaapwel zeggen”.
Hij komt naast me liggen,
begint over m’n rug te wrijven,
ik druk m’n armen tegen m’n lichaam,
dan kan hij niet naar voor.
Maar zoals elke keer dwingt hij me:
“armen omhoog”,
ik doe wat hij vraagt,
anders krijg ik er nog een pak slaag bovenop.
Nu begint hij me overal te strelen,
ik wil het niet!
Hij kleedt me uit,
ik lig daar naakt in m’n bed.
Hij komt half op me liggen,
zodat ik niet weg kan,
ik probeer hem uit alle macht weg te duwen,
maar daar ben ik niet sterk genoeg voor.
Zijn hand glijdt naar beneden,
1 vinger in mij,
2 vingers, 3 vingers,
het doet zo’n pijn,
tranen rollen over m’n wangen,
ik wou het niet!
Het is voorbij,
hij is weg,
wenend trek ik m’n pyjama weer aan,
zoek troost bij m’n knuffels.
*voor alle duidelijkheid: de 'hij' in dit gedicht is mijn vader, dit gebeurde 4 jaar lang bijna elke week...*
mama is niet thuis,
ik lig in bed,
ik weet wat er zal gebeuren,
hoop dat ik het mis heb.
Ik heb het dus niet mis,
ik hoor hem de trap opkomen,
hij komt “slaapwel zeggen”.
Hij komt naast me liggen,
begint over m’n rug te wrijven,
ik druk m’n armen tegen m’n lichaam,
dan kan hij niet naar voor.
Maar zoals elke keer dwingt hij me:
“armen omhoog”,
ik doe wat hij vraagt,
anders krijg ik er nog een pak slaag bovenop.
Nu begint hij me overal te strelen,
ik wil het niet!
Hij kleedt me uit,
ik lig daar naakt in m’n bed.
Hij komt half op me liggen,
zodat ik niet weg kan,
ik probeer hem uit alle macht weg te duwen,
maar daar ben ik niet sterk genoeg voor.
Zijn hand glijdt naar beneden,
1 vinger in mij,
2 vingers, 3 vingers,
het doet zo’n pijn,
tranen rollen over m’n wangen,
ik wou het niet!
Het is voorbij,
hij is weg,
wenend trek ik m’n pyjama weer aan,
zoek troost bij m’n knuffels.
*voor alle duidelijkheid: de 'hij' in dit gedicht is mijn vader, dit gebeurde 4 jaar lang bijna elke week...*
Reacties op dit gedicht
| Oxide: | Woensdag, december 14, 2005 22:42 |
| moeilijk om te lezen... erg zwaar.. knap dat je het zo goed kan verwoorden, tot in t detail... sterkte... Liefs |
|
| knuffel: | Zaterdag, december 10, 2005 22:32 |
| hou vol! we komen er wel! xxx iemand die je goed kent xxx |
|
| **a girl**: | Vrijdag, december 09, 2005 23:37 |
| lieve meid Wee hier al iemand van? Je moet er met iemand over praten, iemand die je vertrouwd want dit maakt je kapot...Als je een luisterend oor nodig hebt mag je me altijd mailen knuff, veel sterkte! |
|
| Dragons Rose: | Donderdag, november 24, 2005 19:31 |
| afschuwelijk.... ik snap niet dat iemand zoiets kan doen... ik zou niet weten hoe maar ik denk dat als het nog steeds gebeurd je ervoor moet proberen te zorgen dat het ophoud want dit is egt ziek (van je vader) sterkte meis... knuf |
|
| luve: | Maandag, november 21, 2005 21:46 |
| wat erg sterkte meid ik kan me niet voorstelle hoe dat is maar ik weet denk i wel dat het afschuwlijk is alleen bijhet leze al sterkte knuf luve |
|
| braakiejz: | Donderdag, november 17, 2005 09:42 |
| verschrikkelijk meisje ik weet wat misbruik met je dat maar dat 4 jaar agterelkaar door pff daar heb ik geen woord voor | |
| petronella: | Zaterdag, november 05, 2005 02:41 |
| afschuwelijk | |
Over dit gedicht
| Auteur: little girl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2005 | ||
| Thema's: | ||