Bang in het donker (2)
Ik lig in bed onder de dekens
Knijp mijn ogen stijf op elkaar
Plotseling, hoor ik beneden iets
Oh nee, het is toch niet waar
Ik houdt nu mijn adem in
En durf niet meer te bewegen
De angst giert nu door mijn lijf
Opeens hoor ik het vallen van de regen
In de verte hoor ik het onweer
Dat steeds dichterbij lijkt te komen
Alsjeblieft, laat dit alles stoppen
En stilletjes laat ik tranen stromen
Zo bang als ik ben huil ik me in slaap
In mijn dromen een mooi uitzicht
En een opgelucht gevoel overvalt me
’s Morgens... eindelijk terug licht!
*Fictie*