2 gaten
Ik weet moet het accepteren,
maar ik kan het gewoon niet.
Ik heb de liefste man van de wereld,
maar toch doet het me verdriet.
Het doet mij ohw zo’n pijn,
om erover na te denken.
Dat jij met hem samen zult zijn,
die gedachtes die bij mij niet wenken.
Ik moet ze met rust laten,
want ik heb zelf ook een leven.
Maar er zitten bij mij gewoon 2 gaten
die nooit meer te helen zijn..
Nooit niett...
maar ik kan het gewoon niet.
Ik heb de liefste man van de wereld,
maar toch doet het me verdriet.
Het doet mij ohw zo’n pijn,
om erover na te denken.
Dat jij met hem samen zult zijn,
die gedachtes die bij mij niet wenken.
Ik moet ze met rust laten,
want ik heb zelf ook een leven.
Maar er zitten bij mij gewoon 2 gaten
die nooit meer te helen zijn..
Nooit niett...
Reacties op dit gedicht
| the*end: | Zaterdag, januari 21, 2006 18:24 |
| Dit gedicht, blijft voor altijd in mijn herrineringen staan! : C. | |
Over dit gedicht
| Auteur: **siorac | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2005 | ||
| Thema's: | ||