Ik houd van mijn vrouw en kinderen,
dat zal beslist niet minderen.
Ik hoop dat ons huwelijksgeluk zal blijven bestaan,
anders is het met mijn leven gedaan.
Ik doe mijn best om het te laten werken,
dat zullen ze best wel merken.
Maar de laatste tijd, een grapje kan niet meer,
boze ogen staren mij dan aan, ik weet het niet meer.
Lang heb ik hierover nagedacht,
niets heeft mij een oplossing gebracht.
Tot een besluit ben ik nu gekomen,
en heb ik een beslissing genomen.
Mocht ons geluk nu tot een einde komen,
zoek ik een weg op met veel bomen.
Dan moet ik denken aan mijn vader,
hij wilde leven, maar mocht niet meer.
Dan ga ik naar mijn vader,
ik mocht leven, maar ik wil niet meer.