Zonder ziel
Een diepe schaduw sluiert
In je ogen als de dood
Ons beide het zwijgen oplegt
Ongehoord blijft mijn roep om hulp
Snijd mijn naam in mijn pols
Dan weet je zeker dat je
Mijn naam nog zal weten, morgen
Zal ik dan verdwijnen en
Worden gewist uit het geheugen
Dat je begraaft naast mijn graf...?
Steek mijn ogen uit en
Maak me blind voor de waarheid
Jij laat me stikken in het bloed
Dat mijn geest verliest
In je ogen als de dood
Ons beide het zwijgen oplegt
Ongehoord blijft mijn roep om hulp
Snijd mijn naam in mijn pols
Dan weet je zeker dat je
Mijn naam nog zal weten, morgen
Zal ik dan verdwijnen en
Worden gewist uit het geheugen
Dat je begraaft naast mijn graf...?
Steek mijn ogen uit en
Maak me blind voor de waarheid
Jij laat me stikken in het bloed
Dat mijn geest verliest
Reacties op dit gedicht
| herfstblad: | Woensdag, november 09, 2005 20:27 |
| wauw heftig, maar wel heftigmooi heeft het met dat van veer te maken? ach zoals je ziet is het al weer goed knuff mij |
|
| m@rcel: | Zondag, november 06, 2005 14:16 |
| gevoelig mooi geschreven heel mooi liefs m@rcel |
|
| (Sofie Lievens..): | Zondag, november 06, 2005 13:40 |
| Geef niet op! Je beschrijft zoveel gevoelens in één gedicht.. prachtig! Kus nog veel schrijfplezier toegewenst |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -Black-Tears- | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2005 | ||
| Thema's: | ||