Pascalle,
Dat wat ik had, heb ik opgegeven..
Alles wat ik bezat, beangstigde mijn leven..
Mijn idealen kwamen in het gedrang..
Mijn toekomstbeelden bleken wrang..
Een twijfel overheerste mijn bestaan..
Een relatie waar ik niet voor wou gaan..
Spijt komt zoals altijd gezegd na de zonde..
Had ik toen maar nooit gezegd, dat we niet verder konden..
Nu minimaal één keer per dag..
Kan ik niet anders en denk aan haar lach..
Ik kende het geluk..
Maar ik maakte het stuk..
'Ich zeen hèr noets mie trök..'
kirstee: | Dinsdag, mei 16, 2006 15:47 |
Wat een supereinde zeg.. en zo fijn om door te lezen.. mooi :) x |
|
Auteur: Ivow | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 06 november 2005 | ||
Thema's: |