het word steeds zwaarder om hier te zitten
het word elke dag moeilijker om hier te zijn
want zo alleen,zonder mijn familie en vrienden
voel ik me soms zo verloren en klein

en meestal fleur ik wel op door aan leuke dingen te denken
maar op dagen zoals nu lukt dat even helemaal niet
en kan ik alleen de negatieve dingen aandacht schenken
en zit alles weer lekker tegen en voelt het heel zwaar aan

dan zie ik heel erg tegen de weekenden thuis op
ookal is dat altijd fijn, gezellig en leuk
maar ik ben bang voor negatieve reacties of opmerkingen
en als ik daaraan denk voel ik een soort van strop

ik wil zo super graag dat alles beter met me gaat
dat ik weer thuis kan wonen zonder ruzie's of gevecht
maar als een opmerking bij mij verkeerd naar binnen slaat
gaat er weer een wond open die net was gehecht

ik hoop dat ik van die negatieve perioden af kom, snel
en ik weer echt vrolijk kan zijn en lachen als weleer
want heimwee naar die tijd dat ik dat kon
krijg ik elke dag meer en meer...