Zongedroogde naïviteit
Hagedissen haspelen
tussen zonovergoten wijnranken
de talrijke gaarden
af
Zijn aanbiddend op weg
naar wat
hun ban
breken kan
Ginds verschroeit
het hypnotiserende water
hun ijskoude verlangen
't wordt een weemoedig gesis
De Moezel
koestert immers hun passie
en vergoddelijkt liefkozend
hun talent voor
alomtegenwoordige
onwetendheid
tussen zonovergoten wijnranken
de talrijke gaarden
af
Zijn aanbiddend op weg
naar wat
hun ban
breken kan
Ginds verschroeit
het hypnotiserende water
hun ijskoude verlangen
't wordt een weemoedig gesis
De Moezel
koestert immers hun passie
en vergoddelijkt liefkozend
hun talent voor
alomtegenwoordige
onwetendheid
Reacties op dit gedicht
| SuperKomet: | Dinsdag, november 15, 2005 13:19 |
| Je schrijft echt fascinerend. Daarenboven leest het nog eens vloeiend (nuja, met een rivier in je gedicht verwerkt...) En weer die woordkeuze, altijd die woordkeuze... Magnifiek! | |
| Jaspper: | Maandag, november 07, 2005 19:01 |
| Mooi gedicht, goede titel! | |
| switi lobi: | Maandag, november 07, 2005 18:03 |
| Tjonge zeg! Keigoed gedicht....liefsliefs, switi lobi | |
| Oorlam: | Maandag, november 07, 2005 17:14 |
| hehe wat een titel;-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Verilan | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2005 | ||
| Thema's: | ||