de arme traan!!!
er rolt een traan langs mijn wangen
ik wil hem niet eens vangen
ik laat hem maar gaan
liever laten in de waan
dat hij reden heeft om over mijn wang te lopen
ach onmacht kan men niet hopen
in zijn leventje als je even wil schuilen
als je lacht tewijl je wil huilen
dan laat het maar een reden hebben
dat de traan weer weg ebben
als de onmacht zijn doek laat vallen
en met luidheid duidelijkheid zal in knallen
dat de traan een geldige reden had
die arme lieve schat
gaat zeker prat
dat hij je beethad
ik wil het even niet weten
gewoon vergeten
eens komt de dag
genadeslag
dat de lach het overneemt
nooit meer vervreemt
nu even niet
uit stil verdriet
07 11 2005 enja<eva>
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Dinsdag, november 08, 2005 06:49 |
| Heel mooi. Liefs, Artifex. |
|
| m@rcel: | Maandag, november 07, 2005 23:33 |
| stilmakend mooi Liefs m@rcel |
|
| GLMB: | Maandag, november 07, 2005 21:47 |
| Wat mooi zeg, echt, ben er stil van. Vooral die zin; in zijn leventje als je even wil schuilen als je lacht tewijl je wil huilen Geweldig! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: soulmates eva roelofsen | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2005 | ||
| Thema's: | ||