Dagboek der depressie
Ik eet slecht,
Ik drink slecht,
Ik slaap slecht,
En als ik 's morgens opsta begint het gevecht...
Ik kleed me aan,
loop naar beneden,
stap van de trap,
en wankel op mijn benen...
Ik ga naar school,
begin aan mijn werk,
ben constant moe,
maar houd me sterk...
Ik fiets terug naar huis,
maar kan echt niet meer,
"hoe kom je zo laat?"
ik steek het op het weer..
Dan gaan we eten,
maar heb weer geen trek,
even zucht ik diep,
met moeite krijg ik een hap weg...
De avond gaat snel,
maar ben echt kapot.
Ik zie er slecht uit,
en voel me verrot...
Ik weet niet waarom,
maar heb erg veel verdriet.
Ik zou willen huilen,
maar tranen stromen niet...
Ik ben depressief,
maar durf het niet te zeggen,
dus schrijf ik het op,
zodat ik het niet meer uit moet leggen...
Ik drink slecht,
Ik slaap slecht,
En als ik 's morgens opsta begint het gevecht...
Ik kleed me aan,
loop naar beneden,
stap van de trap,
en wankel op mijn benen...
Ik ga naar school,
begin aan mijn werk,
ben constant moe,
maar houd me sterk...
Ik fiets terug naar huis,
maar kan echt niet meer,
"hoe kom je zo laat?"
ik steek het op het weer..
Dan gaan we eten,
maar heb weer geen trek,
even zucht ik diep,
met moeite krijg ik een hap weg...
De avond gaat snel,
maar ben echt kapot.
Ik zie er slecht uit,
en voel me verrot...
Ik weet niet waarom,
maar heb erg veel verdriet.
Ik zou willen huilen,
maar tranen stromen niet...
Ik ben depressief,
maar durf het niet te zeggen,
dus schrijf ik het op,
zodat ik het niet meer uit moet leggen...
Reacties op dit gedicht
| mo78: | Zondag, februari 01, 2009 22:05 |
| mooi geschreven,hoop dat t beter met je gaat | |
| * nesje *: | Woensdag, november 09, 2005 14:02 |
| beste bedoeling gedaan hoor. Groetjes, Vanessa |
|
| * nesje *: | Woensdag, november 09, 2005 14:02 |
| Eeeej, Klinkt me heel bekend in de oren. Maar ik zou je toch willen aanraden om niet te geloven in het 'vanzelf' overgaan van een depressie. Want dan kan je soms heel lang moeten wachten en als je er dan niet uitgeraakt, voel je je alleen maar heel zwak. Ik zou toch willen dat je eens bij jezelf stil zou staan of je misschien beter geen hulp zou zoeken. 't Is heus geen schande. Ik wil je enkel wat 'raad' proberen mee te geven, maar weet niet of je er iets mee bent. Het is enkel met de |
|
| Mathilde: | Dinsdag, november 08, 2005 20:21 |
| ik word hier stil van... ken het zo goed! met schrijven kom je een heel eind maar niet waar je wezen moet (geloof me...I've been there). zoek hulp 't is geen schande!!! liefs en sterkte, mathilde |
|
| Elycia: | Dinsdag, november 08, 2005 10:01 |
| mooi neergezet, probeer het toch op een of andere manier de buitenwereld het duidelijk te maken, zodat jij jou kunnen helpen, jou uit de depressie kunnen halen. stertke, liefs, |
|
| Angel Of Poems: | Dinsdag, november 08, 2005 06:17 |
| Er zullen dagen komen dat je er geen tot weinig last van hebt. tot dagen dat je erg last van hebt... just hang in there... | |
| Fata Morgana: | Dinsdag, november 08, 2005 00:59 |
| Op dit moment ben jezelf de beste therapeut, door te uiten, gewoon van binnen naar buiten, je gevoelens op papier, geen uitleg de herkenning is vast hier, geef je maar eens een Fata-duwtje, doorgaan dus, enne voor deze keer ook een kus. | |
| Renate-td-: | Dinsdag, november 08, 2005 00:38 |
| dit stilt me.. knap neergezet Knuffel, Renate |
|
| L.Bert: | Dinsdag, november 08, 2005 00:17 |
| Knap gedicht! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Draco Donnovan | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2005 | ||
| Thema's: | ||