Ach..
ach mijn liefste God
ik lijk te bezwijken
onder deze berg van verdriet
help me om elke dag
naar Uw liefde te kijken
ach God mijn God
mijn lasten breken mijn hart
in duizende stukken ellende
ik huil bij de gedachte
aan wat de toekomst me brengen zal
God, ik schreeuw
hoor toch mijn pijnijke ziel
genees op nieuw mijn wonden
ik wil alleen van U zijn
want ach God
U bent mijn hoop
mijn liefde
en bovenal
mijn leven
tot in eeuwigheid
~ 8 november 2005 ~
Reacties op dit gedicht
| Koene: | Dinsdag, november 08, 2005 16:52 |
| vooral die laatste strofe | |
| Koene: | Dinsdag, november 08, 2005 16:52 |
| mooi geschreven.. | |
| watspreektjouaan: | Dinsdag, november 08, 2005 12:20 |
| Heel mooi eind. Fijn dat je daar mee kan eindigen! | |
| sunset: | Dinsdag, november 08, 2005 10:12 |
| 'k Weet zeker dat de Goddelijkheid jouw pijnvol verdriet al gezien heeft, zelfs voor dit treffend rakend gebed. Liefs en warme knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2005 | ||
| Thema's: | ||