gevangen in mijn traan
gevangen in mijn traan.
Ik zit gevangen in mijn traan
allemaal muren,
geen volwassene om achter te staan.
Ik mag niet huilen niet in deze wereld,
niet vandaag:
maar mijn erg leuke herinneringen
worden veelte vlug veel te vaag.
mijn verdriet is er mijn pijn blijft
als een mes dat door me glijdt en
ronddraait in mijn pijnlijkste plekjes.
ik mag niet huilen!
mijn traan zit nog steeds in mijn oog en
ik zit in mijn traan
overweldigd door verdriet.
(Sofie Van Sieleghem - 13 jaar)
Ik zit gevangen in mijn traan
allemaal muren,
geen volwassene om achter te staan.
Ik mag niet huilen niet in deze wereld,
niet vandaag:
maar mijn erg leuke herinneringen
worden veelte vlug veel te vaag.
mijn verdriet is er mijn pijn blijft
als een mes dat door me glijdt en
ronddraait in mijn pijnlijkste plekjes.
ik mag niet huilen!
mijn traan zit nog steeds in mijn oog en
ik zit in mijn traan
overweldigd door verdriet.
(Sofie Van Sieleghem - 13 jaar)
Reacties op dit gedicht
| fiie: | Dinsdag, november 15, 2005 20:15 |
| dank u als je nog meer werk wil lezen moet je ook eens kijken naar: eenzaam hoe moet ik het zeggen? gruwelen van de nacht |
|
| zeebraatje: | Zondag, november 13, 2005 10:59 |
| zeer mooi geschreven. met veel gevoel. doe zo door! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fiie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2005 | ||
| Thema's: | ||