zenuwen vlogen door mijn lichaam
oma's ademhaling hoorde ik door de telefoon
er jaagde een onbeschrijfelijk gevoel door mij heen
het was meer dan buitengewoon
ik wou zo graag bij mijn oma zijn
ook al moest ik twee uur rijden
want mijn gevoel was bij deze lieve vrouw
mijn oma in vreselijke zware tijden
oma had s'middags zoveel angst
ze had tussen dood en levend gestaan
ze had gezweet en zoveel geschreeuwd
maar ze durfde zich nog niet heen te laten gaan
nadat ik sávonds de telefoon had neergelegd
ik al het mogelijke gevonden had om weg te rijden
stond ik helaas ook nog eens in de file
oma was met haar leven aan het strijden
ik kom eraan lieve oma
lieve oma... ik zal zo gauw mogelijk bij je zijn
hier heb je alvast een kus op je voorhoofd
ik voelde me zo vreselijk machteloos en klein
het was bijna middennacht...de minuten tikten door
160 km per uur rijden
hopend op tijd te zijn
hopend dat zij zich van haar pijn kon bevrijden
kwa gevoel had de reis uren geduurd
het had gewoon niet zo lang mogen duren
oma kon al heen zijn gegaan
het ging om minuten of misschien nog om een paar uren
rennend... rennend... rennend naar boven
ik hoopte dat ik haar nog levend zag
daar kwam ik om half 1 haar kamer ingelopen
opgelucht dat ik oma nog zien mag
oma had nu echt niet lang meer te leven
haar adem bleef telkens dertig seconden stil
daarna begon ze nog een korte ademhaling te halen
vervolgens voelde ze klam en kil
oma haar hand in de mijne
een laatste kus op haar zachte gezicht
nog geen minuutje later
kwam haar laatste zucht en was ze van haar al haar pijn verlicht
ze was zo wit .. ze was ineens zo klein
ze moet in vrede zijn gegaan
want anders hadden we zeker niet
zo rustig naast haar bed gestaan
oma had zo hard gestreden
het was haar tijd geweest om ons te verlaten
maar ze was zo uniek en zo bijzonder
over haar zullen we levenslang blijven praten!
ik wens mijn oma rust en vrede toe
ik wens dat mijn oma mijn opa zal omarmen
de gedachte aan mijn lieve oma
zal mijn hart voortdurend blijven verwarmen!
rust zacht lieve oma...
ik zal je ontzettend missen...
mijn oma is overleden in de nacht van zondag op maandag om half 1 s'nachts
dreamstar: | Dinsdag, september 11, 2007 11:40 |
mooi geschreven, ik weet hoe je je voelt, 21 augustus mijn opa overleden. Lees mijn gedicht: schaapjes tellen, misschien kan je er steun uit halen, je mag me ook toevoegen aan msn als je behoefte hebt om te praten.. Sterkte! xxx |
|
sunset: | Woensdag, november 09, 2005 11:09 |
Mijn innige oprechte deelneming. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
Romi : | Woensdag, november 09, 2005 07:20 |
stilmakend mooi neergezet, fijn dat je het nog gehaald hebt meid! Mijn oprechte deelneming en heel veel sterkte.. Knuffel.. |
|
m@rcel: | Woensdag, november 09, 2005 00:38 |
word er even stilletjes stil van... mijn oprechte deelneming en heel veel sterkte Knuff m@rcel |
|
maria : | Woensdag, november 09, 2005 00:27 |
stilmakend mijn oprechte deelneming heel veel sterkte.... liefs, maria |
|
Auteur: energygirl | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 09 november 2005 | ||
Thema's: |