...één voor één...
tranen die glijden één voor één
langs mijn wang zo op het toetsenbord
tranen door gebeurtenissen en veel verdriet om oma
tranen als oma vrijdag begraven wordt
hopend om eind deze week opluchting te vinden
als al het verdriet te verwerken is
nu lijk ik in een roes te leven
door wat nog komen gaat deze week en om dit vreselijk
gemis
ik zal sterk zijn tijdens de aula donderdag
en de begravenis op vrijdag
ik zal proberen te eindigen
met trotsheid en een kleine glimlach
9 november 2005
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, november 09, 2005 10:41 |
| Voelbaar herkenbaar verdriet. En weet je, tranen mogen. Zeker weten. Liefs en mijn oprecht warme genegenheid, sunset |
|
| Lia : | Woensdag, november 09, 2005 07:48 |
| heel veel sterkte wens ik je toe... knuffelsss... L!@ |
|
| Romi : | Woensdag, november 09, 2005 07:23 |
| Moeilijke tijden, maar je oma zal bij je zijn..altijd.. Heel veel sterkte |
|
| Peter van der Linden: | Woensdag, november 09, 2005 01:41 |
| Probeer sterk te zijn meid en blijf je oma bij je houden diep in je hart. Ze zal je helpen in moeilijke tijden Liefs, Peter. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: energygirl |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2005 | ||
| Thema's: | ||