De dagen zijn bijna voorbij,
Ik kan niet zeggen hoe veel ik van je hou,
Omdat in droevig duisternis mijn hart huilt van verdriet,
Allemaal om jou.
We moesten gaan verhuizen,
Het was een harde klap,
Ik zou dan ver weg van jou zijn,
Het vervoer zit dan een beetje krap.
We zeiden uit voorzorgen,
Dat het uit was omdat we elkaar dan niet zo vaak zagen,
We zeiden we blijven vrienden,
Maar de bittere harde woorden bleven aan me knagen.
Nu zit ik hier in me eentje,
In een ander land,
Op school ben ik een buitenbeentje,
En ik mis nog steeds op mijn rug die ene hand.
Na drie verloren jaren,
Keerde ik weer terug,
Ik liet me naar onze ontmoetingsplek varen,
Ja het ging heel vlug.
Tot mijn verbazing zag ik jou daar staan,
We keken in elkaars ogen,
We werden weer op nieuw verliefd,
We hadden elkaar nog nooit bedrogen.
Alles wat we ooit hadden gedaan waren we vergeten,
We begonnen weer opnieuw met ik ben,
We hadden het nooit kunnen weten,
Maar wat ben ik blij dat ik je ken.
fredie: | Donderdag, november 10, 2005 17:41 |
das ware kiefde, bin mij is het even anders gelopen, veel geluk samen. heb wel mijn liefde gevonden hoor Love Fredie |
|
switi lobi: | Donderdag, november 10, 2005 16:00 |
Blij voor je.....liefsliefs...switi lobi | |
Auteur: Fantasy | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 10 november 2005 | ||
Thema's: |