geen weg meer terug
Toen ik je zag
had ik nooit gedacht dat dit zou gebeuren
ik wist ook niet dat het eigenlijk niet mag
jij en ik verliefd in geuren en kleuren
Jij was zo beroemd
en veel ouder als mij
die stomme mensen zijn zo verdoemd
die mensen die ons uit elkaar hebben verdreven
ik kon wel moorden
schreeuwen en huilen
maar ik was stil
en dacht aan onze kleine tijden tussen de drukke agenda's door
en begreep het ook wel
en als ik je nu telkens zie lopen
kijken we alleen maar even
en wij natuurlijk allebei hopen
dat onze liefde nog steeds voor elkaar is gebleven.
had ik nooit gedacht dat dit zou gebeuren
ik wist ook niet dat het eigenlijk niet mag
jij en ik verliefd in geuren en kleuren
Jij was zo beroemd
en veel ouder als mij
die stomme mensen zijn zo verdoemd
die mensen die ons uit elkaar hebben verdreven
ik kon wel moorden
schreeuwen en huilen
maar ik was stil
en dacht aan onze kleine tijden tussen de drukke agenda's door
en begreep het ook wel
en als ik je nu telkens zie lopen
kijken we alleen maar even
en wij natuurlijk allebei hopen
dat onze liefde nog steeds voor elkaar is gebleven.
Reacties op dit gedicht
| Carmen de Dijk: | Woensdag, juni 21, 2006 16:51 |
| Prachtig gedicht zeg! Kijk ook eens bij mijn gedichten! Maar die zijn lang niet zo goed als die van jou. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Judith | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||