Het korte leven van ener traan
Is vergelijkbaar met ons bestaan
Duwend en vol sap komt men er aan
Om dan gans opgedroogd heen te gaan
Soms, sinds lang verwacht, soms onverwachts
Bij zon of regen, als dag of ‘s nachts
Soms onstuimig, of soms als iets zachts
Zowel op een weekdag, als Zondags
Doch reeds lang, alvorens er te zijn
Haalt alles zijn smaak uit die zoutmijn
Waar het begint ligt, naast de eindlijn
Als onbeantwoord, voor welk termijn
Maar het komen en het gaan doet goed
Alsof het eenmaal zo wezen moet
Beter een traan dan weggegooid bloed
Daarom ween ik nu bij overvloed