't Leven is noch lach of traan
Starend in de wijde verte
zit ze achter verregend raam
praat alleen nog in zichzelve
't leven is noch lach of traan
't enige dat weet ze zeker
haar leven is voorbij gegaan...
Doffe ogen zonder lichtpunt
uitgemagerd tot het bot
prevelt ze slechts een paar woorden
'k vind hier niets meer, lieve God
Starend naar haar brood op bordje
met het glaasje melk er naast
snijdt ze dit in kleine stukjes
eet het niet, ze heeft geen haast...
Doffe ogen, niks geen glans meer
stem die niet meer spreken wil
tranen die allang verdroogd zijn
naast haar bordje ligt haar bril
Alle wil om nog te leven
is vervlogen. is vergaan
in moment van nog beseffen
valt op 't bordje laatste traan...
Jannie/ 11-11-2005
| poky: | Vrijdag, november 11, 2005 18:05 |
| prachtig,is helaas dikwijls waarheid,hier heel mooi verwoord,poky | |
| dol_fijn: | Vrijdag, november 11, 2005 14:44 |
| snik ik krijg er koude rillingen van als ik het zit te lezen wordt helemaal in het gedicht mee gezogen knuffels veel liefs Dol_fijn |
|
| Ramonaaaaa: | Vrijdag, november 11, 2005 13:41 |
| Geweldig gedicht! | |
| m@rcel: | Vrijdag, november 11, 2005 13:24 |
| voelbaar prachtig verwoord..snif,snif.. Knuffie m@rcel |
|
| fredie: | Vrijdag, november 11, 2005 13:16 |
| wat prachtig gescheven, ik herken dit helemaal,,(traantje) Love Fredie |
|
| Niniki: | Vrijdag, november 11, 2005 10:56 |
| Prachtig verwoord. Het doet me aan iemand denken in een verpleegtehuis met Altzheimer. Ik zie ze nog dagelijks zitten, maar ze herkent me niet meer........ Knuffie Nini |
|
| Annemieke van der Ven: | Vrijdag, november 11, 2005 10:30 |
| Tonend.... Liefs Annemieke |
|
| switi lobi: | Vrijdag, november 11, 2005 10:03 |
| Auw....voelbare pijn met een traan gelezen.....kus, fijne dag....liefsliefs, switi lobi | |
| Lia : | Vrijdag, november 11, 2005 09:48 |
| snif... | |
| Auteur: Jannie Hoogendam | ||
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2005 | ||
| Thema's: | ||