Zwart
Alleen staat zij,
te wachten op niets.
Haar zwarte haar,
Hangt als kluwen wol,
steil langs haar gezicht.
Haar ogen opgemaakt,
alsof ze inkt heeft gehuild.
Ik kijk nog eens goed,
zij kijkt terug,
ze lacht.
En op dat moment,
rijdt er een bus voorbij,
zo dicht langs,
dat ik weg kijk.
als ik mijn gezicht terug draai,
zit er een zwarte kraai,
op haar plek,
hij kijkt me brutaal aan,
en vliegt dan weg...
te wachten op niets.
Haar zwarte haar,
Hangt als kluwen wol,
steil langs haar gezicht.
Haar ogen opgemaakt,
alsof ze inkt heeft gehuild.
Ik kijk nog eens goed,
zij kijkt terug,
ze lacht.
En op dat moment,
rijdt er een bus voorbij,
zo dicht langs,
dat ik weg kijk.
als ik mijn gezicht terug draai,
zit er een zwarte kraai,
op haar plek,
hij kijkt me brutaal aan,
en vliegt dan weg...
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, november 11, 2005 23:42 |
| gevoelig neergezet groetjes Dirk |
|
| switi lobi: | Vrijdag, november 11, 2005 11:59 |
| Jeee...wat een einde! Liefsliefs....switi lobi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sid Claassen | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2005 | ||
| Thema's: | ||