Verslaafd

Je was van mij alleen van mij
nu is het allemaal voor bij.
ik snap het niet waarom moest het zo gaan
door die drugs zag je mij niet meer staan,
Je was verdoofd in je lichaam en je hoofd,
Je deed me pijn van buiten en van binnen
Je wist niet hoe je moest stoppen maar wel
Hoe je moest beginnen,maar elke keer als je
Me pijn had gedaan kwam je voor me staan.

Met tranen in je ogen en spijt in je hart,je armen
Om me heen want je voelde je alleen,maar je wou
Niet stoppen niet veranderen voor mij,alles werd erger
En toen was het voorbij,je troosten je zelf met drugs
Alleen dat kon de pijn verzachten alleen dat nam
je verdriet mee,maar door die drugs brak jij mijn hartje
Door twee.

Nu is hij is mager en hij doet heel kil zijn
Hart is van ijs hij heeft geen eigen wil,en toch weet
Ik dat hij me mist ik zie het is zijn ogen ook al zijn ze rood
Ik zie het aan zijn lachje ook al doet hij groot
Hij is nu een junkie en drugs is zijn leven,
Hij wil het nog steeds niet voor mij op geven.
Alleen als hij het moeilijk heeft komt hij bij mij.
Diep in mijn hart weet ik het is nog niet voorbij.
Want diep in zijn hart hou hij nog steeds van mij...