nachtelijke schoonheid
Nachtelijke schoonheid
Ze kijkt naar de kristallen rozen in zijn ogen die schijnen als de nacht…
Hij weerspiegelt de schoonheid van het licht…
Op de grond ligt een kapot geslagen spiegel …
Een spiegel die een verkeerd zelfbeeld gaf…
Zijn lach laat haar stralen…
Haar tranen strelen het donker…
Tranen van onzegbaar geluk…
Een sterrenhemel speelt onhoorbare muziek…
Eerlijkheid beschermt de herinneringen…
Een onzichtbare sterke band die voor altijd blijft voorbestaan…
Ze kijkt naar de kristallen rozen in zijn ogen die schijnen als de nacht…
Hij weerspiegelt de schoonheid van het licht…
Op de grond ligt een kapot geslagen spiegel …
Een spiegel die een verkeerd zelfbeeld gaf…
Zijn lach laat haar stralen…
Haar tranen strelen het donker…
Tranen van onzegbaar geluk…
Een sterrenhemel speelt onhoorbare muziek…
Eerlijkheid beschermt de herinneringen…
Een onzichtbare sterke band die voor altijd blijft voorbestaan…
Reacties op dit gedicht
| mezelf...ik: | Zaterdag, november 12, 2005 17:17 |
| Mooi gedicht.. bedankt voor je reactie op mijn gedicht. We zijn al bezig met hulp te zoeken. Ik wil hem niet kwijt. Knuffel Tessa | |
| Chichitje: | Vrijdag, november 11, 2005 23:25 |
| mooi en bedankt voor jou reactie | |
| L.Bert: | Vrijdag, november 11, 2005 21:43 |
| Niet zo zeer de liefde wordt hier beschreven als wel verliefdheid. In de 10 regels geeft de schrijfster evenzoveel aanzetten voor nieuwe gedichten. Zij wordt krennelijk gegrepen door nog onhanteerbare emoties althans in haar schrijven. Ze kan er veel meer mee doen!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: RoseSas | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2005 | ||
| Thema's: | ||