Branddromen
Branddromen
Hadden mijn nachtmerries kunnen zeggen
waarom ik niet meer kan stoppen met lopen
zonder zich telkens te herhalen in nachten
badend in mijn tranende bloed en zweet
Konden zij me niet laten keren of wenden
mij kneden en verbuigen, tot waar ik rust
in het graf van mijn vergane verleden
en in de tombe van mijn spokend hart
Leg me in mijn kist zodat ik slaap kan vatten
laat me nimmermeer dromen over branden
die de wereld kleuren met oranjerode gloed
tot waar de horizon zelf niet meer reiken kan
Ik brand keer op keer mee
…
Rachel
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2005 | ||
| Thema's: | ||